Okazuje się, że potrzebowałam około miesiąca, żeby w miarę przystosować się do nowej rzeczywistości, ustalić nowy ład i znaleźć sobie nowy rytm. Chwilę mi zajęło zorganizowanie tej dziwnej codzienności w czasach izolacji, ogarnięcie się z domowymi i pracowymi sprawami, których nagle, po odesłaniu wszelkich zewnętrznych pomocy zrobiło się dużo więcej.
-
-
Książki na majówkę w czasach pandemii
Majówka nie będzie ani długa (kalendarz w tym roku zrobił kotleta z majówki) ani specjalnie wyjazdowa (wiadomo!). Czy więcej poczytamy? To się jeszcze okaże, ale jakbyście mieli ochotę zapaść się z książką w swojej ulubionej pozycji, na swojej ulubionej kanapie, to mam kilka propozycji. Powiedzieć, że ta książka wywołała uśmiech na mojej twarzy, to jak nic nie powiedzieć. Dowcipna, lekka, momentami melancholijna, a przede wszystkim aktualna książka Jaroslava Rudiša daje nadzieję, że można pisać pozycje, które bez plamy na czytelniczym honorze, sprawią nam przyjemność. Jeżeli chcecie wypocić wszystkie bolączki świata w męskiej saunie, jeżeli chcecie wejść do męskiego świata, przysłuchać rozmowom i uśmiechnąć albo jeżeli chcecie po prostu odpocząć, to…
-
Atwood murem za kobietami
Margaret Atwood już po raz kolejny próbuje nam swoją prozą przekazać coś bardzo ważnego. Po „Opowieści Podręcznej”, która powstała trzydzieści lat temu, a która dzięki serialowi stała się ważną i popularną książką, przyszedł czas na „Testamenty” czyli ciąg dalszy Podręcznej. Autorka nie miała planu, żeby napisać kontynuację słynnej powieści, jednak sytuacja kobiet na świecie i niesprzyjające im rządy krajów demokratycznych sprawiły, że zdecydowała się na drugą część. I bardzo dobrze. Margaret Atwood tworząc Gilead – państwo religijne, w którym kobieta ma rolę podrzędną i w którym mężczyzna decyduje o każdym jej kroku – stworzyła paskudnego potwora, którym można straszyć nastolatki i kobiety na całym świecie. Kiedy czytam „Testamenty” panuje pandemia…
-
Kobieta w kryzysie
Cieszę się, że kobiety o kobietach mogą pisać takie książki. Nie ma tu słodko pierdzących tematów, nie ma instagramowego obrazu macierzyństwa wpędzającego dziewczyny w kompleksy. Jest życie – trudne, pełne frustracji i niezrozumienia, momentami opisane bardzo dosadnie, często wulgarnie. To ważne książki dla kobiet, chociaż zdaje sobie sprawę, że dla niektórych mogą być za mocne (szczególnie Harwicz). Dla mnie to przede wszystkim opowieści o samotności i odrzuceniu, przez męża, otoczenie, przyjaciół. Kobieta wszak ma cierpieć w imię dobra ogólnego albo przynajmniej chlipać w kącie, tak, żeby nikt nie zauważył. Przy okazji ma być dzielna i sobie poradzić. W końcu jest matką i żoną. W obu książkach odnalazłam część siebie, obie…
-
Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz
Książka Filipa Sprigera „Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz” wymyka się definicji reportażu. Nie tylko stawia pytania z pogranicza filozofii i etyki, ale też operuje różnymi gatunkami i zabiegami literackimi. To zaskakująca książka, która zasługuje na wyróżnienie w roku 2019. Najchętniej napisałabym „Doskonała” i tyle. Trudno pisze się o książce, która jest tak krucha i delikatna w formie, mocna w przekazie i bardzo ciekawa w kwestii koncepcji. Dlatego pozwolicie, że nie będę się długo rozwodzić, a zostawię Was z myślą, że warto po tę książkę siegnąć i zobaczyć, jak reportaż może Was zaskoczyć i jak może przekraczać granice gatunku. Na początku nie wiemy ani co prawo Jante oznacza dla Duńczyków ani…
-
Jak Kanada zafundowała piekło tysiącom rdzennych dzieci
Najlepszy kraj na świecie ma na sumieniu dzieci, którym bezpowrotnie przetrącono życie, rodziny, którym na zawsze rozerwano więzy i traumę z którą nadal mierzą się kolejne pokolenia. Ma tez krew na rękach, bo wiele osób tego społecznego eksperymentu nie przeżyło. Kiedy o bolesnej przeszłości ze szczegółami dowiedzą się zwykli Kanadyjczycy długo będą szukać odpowiednich słów i sposobów, aby opowiadać o tym co się stało. O tych, którym się udało będzie się mówić „ocaleńcy” - tak jak o ludziach którzy przeżyli Holokaust.
-
Skok w bok!
Niefortunnie moje plany na długi czerwcowy weekend całkowicie się zmieniły, a z szumnych planów został tylko zakupiony bilet. Nie ma tego złego! Tym sposobem będę mogła zrobić skok w bok i zgrzeszyć na Big Book Festiwalu, który właśnie w ten weekend rozpoczyna się w Warszawie.
-
Krótki przegląd książek nominowanych do Nike 2018
W tym roku wyjątkowo nie zazdrościłam jurorom Literackiej Nagrody Nike. Zupełnie nie wiedziałam też za kogo trzymać kciuki, a że wyjątkowo tym razem przeczytałam większość z nominowanych książek mogłam sobie wyrobić zdanie i mieć jakiegoś faworyta. Nic z tego. Nie miałam ani faworyta, ani za nikogo nie trzymałam mocniej kciuków. Wszystko było w moim guście, wszytko było świetne i warte polecenia. Jednym słowem klęska urodzaju!;)
-
Wstydliwe sekrety homo sapiens
Książek opowiadających o człowieku i jego historii jest stanowczo za mało.
-
„Kocie oko” Margaret Atwood
Margaret Atwood prowadzi narrację spokojnie, bez zbędnej ekscytacji prowadzi nas przez życie swojej bohaterki, precyzyjnie i interesująco kreśląc jej historię. Podążam za nią pomału, delektując się każdym akapitem.
