Niefortunnie moje plany na długi czerwcowy weekend całkowicie się zmieniły, a z szumnych planów został tylko zakupiony bilet. Nie ma tego złego! Tym sposobem będę mogła zrobić skok w bok i zgrzeszyć na Big Book Festiwalu, który właśnie w ten weekend rozpoczyna się w Warszawie.
-
-
Styczeń w skrócie
Czyli co udało się przeczytać i co polecam.
-
Książki, od których zacznę 2019
To będzie mocny początek roku.
-
Julian Barnes – odkrycie roku w kategorii pisarz
Zaczęło się niewinnie. Chciałam przeczytać najlepsze książki 2017 roku i tak w moich rękach znalazła się książka „Zgiełk czasu” Juliana Barnesa. A potem stała się rzecz trochę dziwna, bo akurat ta książka nie przypadła mi tak bardzo do gustu, a mimo to stwierdziłam, że dam pisarzowi kolejną szanse.
-
Cztery zaskakująco dobre książki, które prawie bym przegapiła
Najlepiej jest wtedy, kiedy niczego nie oczekuje. To sprawdza się zarówno w życiu, jak też w czytaniu – im większe oczekiwania, tym mniejszy zachwyt na koniec dnia. Dlatego najbardziej lubię książki, które gdzieś tam cichutko siedzą sobie na półkach i nie krzyczą do mnie z każdego konta na instagramie „weź mnie!”.
-
Tata artysta
Pełna czułości i anegdot opowieść o ojcu Wojciecha Manna jest również opowieścią o nietuzinkowym artyście.
-
Zaangażowany społecznie thriller
Współczesna Szwecja i jej demony. Czy to możliwe, żeby książka, w której od początku wiadomo kto zabija, była wciągająca?
-
Krótki przegląd książek nominowanych do Nike 2018
W tym roku wyjątkowo nie zazdrościłam jurorom Literackiej Nagrody Nike. Zupełnie nie wiedziałam też za kogo trzymać kciuki, a że wyjątkowo tym razem przeczytałam większość z nominowanych książek mogłam sobie wyrobić zdanie i mieć jakiegoś faworyta. Nic z tego. Nie miałam ani faworyta, ani za nikogo nie trzymałam mocniej kciuków. Wszystko było w moim guście, wszytko było świetne i warte polecenia. Jednym słowem klęska urodzaju!;)
-
Wstydliwe sekrety homo sapiens
Książek opowiadających o człowieku i jego historii jest stanowczo za mało.
-
“Kocie oko” Margaret Atwood
Margaret Atwood prowadzi narrację spokojnie, bez zbędnej ekscytacji prowadzi nas przez życie swojej bohaterki, precyzyjnie i interesująco kreśląc jej historię. Podążam za nią pomału, delektując się każdym akapitem.
