Po latach spotkałyśmy się ponownie z Isabel Allende, jak stare dobre przyjaciółki, które mimo upływu czasu nadal maja o czym ze sobą rozmawiać... "W samym środku zimy" to najnowsza, podobno najbardziej osobista powieść Isabel Allande. Jej poziom porównywany jest do przełomowego Domu Duchów.
-
-
Wolniej, czyli mój plan na 2019
W tym roku chce żyć wolniej. Po prostu żyć. Być uważną i nie przeoczyć dobrych ludzi w moim życiu, momentów wartych zapamiętania. Wolniej! Niech to będzie zaklęcie, prośba do czasu, żeby przestał tak gnać, sprawiając, że ciągle czujemy, że życie ucieka nam między palcami, że zaniedbujemy rzeczy ważne i zapominamy o drobiazgach, które mają znaczenie.
-
Moje książki w tym roku…
W ubiegłym roku postanowiłam czytać zgodnie z własnym planem i rytmem. Nie dawać się marketingowej machinie i wybierać do czytania książki, które naprawdę chce przeczytać.
-
Julian Barnes – odkrycie roku w kategorii pisarz
Zaczęło się niewinnie. Chciałam przeczytać najlepsze książki 2017 roku i tak w moich rękach znalazła się książka „Zgiełk czasu” Juliana Barnesa. A potem stała się rzecz trochę dziwna, bo akurat ta książka nie przypadła mi tak bardzo do gustu, a mimo to stwierdziłam, że dam pisarzowi kolejną szanse.
-
Cztery zaskakująco dobre książki, które prawie bym przegapiła
Najlepiej jest wtedy, kiedy niczego nie oczekuje. To sprawdza się zarówno w życiu, jak też w czytaniu – im większe oczekiwania, tym mniejszy zachwyt na koniec dnia. Dlatego najbardziej lubię książki, które gdzieś tam cichutko siedzą sobie na półkach i nie krzyczą do mnie z każdego konta na instagramie „weź mnie!”.
-
Czytadła, które nie wypaliły w 2018
Nie przepadam za słowem “czytadło”, ale jak określić książki, które okazały się marną literatura popularną?
-
Trwaj przy mnie mimo wszystko
Od pierwszej strony ta powieść do mnie przemówiła…
-
Co ma wspólnego Lincoln w Bardo z Behemotem?
Czytając okrzykniętą arcydziełem książkę Georga Saundersa pt. “Lincoln w Bardo”, nie mogłam pozbyć się skojarzeń i podobnych odczuć jak te, które towarzyszyły mi przy słuchaniu nowej płyty Behemota. W obu przypadkach były to raczej odczucia ambiwalentne.
-
Przedpremierowo: Jakub Małecki “Nikt nie idzie”
“Dygot” Jakuba Małeckiego jeszcze długo po przeczytaniu siedział mi głowie. Czy z książką “Nikt nie idzie” będzie podobnie?
-
Miasto kotów
Madryt to jest jedno z moich miejsc na ziemi. Piękne, kosmopolityczne, z urokliwymi knajpkami i miejscami, które są magiczne. Kiedyś nawet popełniłam okazjonalnego bloga, na pamiątkę jednego z moich pobytów w tym mieście, a raz nawet wystąpiłam w radiu jako … „ekspert” od Hiszpanii i madrytofilka ;))
