Kurdowie to fascynujący naród. Bez państwa od tylu lat, są solą w oku wszystkich sąsiadów, a może nawet całego świata. Nikt nie chce ich wolności, nikt się za nimi nie wstawia, a jak pokazuje historia, jak wstawia, to od razu wystawia. A oni trwają i marzą o swoim państwie. Bezustannie.
-
-
Mój afrykański sierpień
Jeśli miałabym rzucić wszystko i zacząć żyć gdzieś indziej, to spróbowałabym to zrobić gdzieś w Afryce. Od zawsze pociąga mnie dzikość i pierwotność tego miejsca. Jest w tym wszystkim jakaś tęsknota. Nie wiem, może za życiem bardziej prawdziwym, bliższym naturze i ziemi. No i jest niespełnione ciągle marzenie, aby pracować na rzecz ukochanych lwów. Tymczasem żyjąc na codzień w zakorkowanej warszawskiej dżungli nie pozostaje mi więc nic innego jak podróżowanie w wyobraźni z pomocą książek. Sierpień więc ogłosiłam miesiącem afrykańskim i zaopatrzyłem się w kilka książek, które dotyczą Afryki. Do kolekcji trafiły kolejne pozycje z genialnej serii Czarnego – “Wyjedź, zanim nadejda deszcze” Aleksandry Fuller i “Mukiwa” Petera Godwina, a…
-
Projekt prawda
Najnowsza książka Mariusza Szczygła wylądowała w końcu na moich kolanach. Wzięłam głęboki oddech, żeby połknąć ją zachłannie, jak to drzewiej bywało przy lekturze tegoż. No i klops. Z “Projektem prawda” było bowiem zupełnie inaczej.
-
Głód – reportaż czy doktorat?
W dobie epidemii otyłości, terroru bezglutenowych, bezlaktozowych i wegańskich diet, napisanie siedmiuset stronicowej książki o głodzie wydaje się być posunięciem lekko perwersyjnym. „Głód” Martina Capparosa został nazwany reportażem totalnym, a ja miałam poczucie jakbym doktoryzowała się z tematu głodu. Głód istnieje naprawdę. Capparos zabiera w dość ekstremalną podróż dookoła świata, stawiając bardzo niewygodne pytania i dostarczając bardzo konkretnych argumentów na temat głodu na świecie. Jedziemy wiec przez Afrykę, Indie i spotykamy setki podobnych do siebie historii. Najczęściej dotyczy ona dzieci, które z powodu niedożywienia trafiają do szpitala i ich rodzin, najczęściej matek, które nie mogą zrobić praktycznie nic, aby uratować własne dziecko przed głodem. Caparros rozmawia z nimi najczęściej właśnie w…
-
Mocne reportaże Tomka Michniewicza
Reportaże Tomka Michniewicza są mocne i męskie. Choć nie lubię dzielić świata według płci, to czytając je miałam nieodparte wrażenie, że to książka od faceta dla facetów.
